ZWYCIĘZKI PROJEKT: Pomogę jak mogę



Prospołeczny projekt w duchu metamodernizmu, skupiający się nie na materialnych efektach, a gestach czułości i odpowiedzialności wobec przestrzeni publicznej, performowaniem i promowaniem postawy wzajemnej uważności, życzliwości, sąsiedzkiej pomocy, której tradycja zdaje się zanikać. Artystka chce pogłębiać znajomość Woli – wprowadziła się tu w marcu, obserwuje ją więc z perspektywy “newcommerki” – nie jest ani zupełnie nową, ani doświadczoną mieszkanką, ma więc w tym momencie ulotną perspektywę zawieszoną pomiędzy tymi dwoma punktami widzenia.

Artystka podczas rezydencji chce wziąć odpowiedzialność za zastaną przestrzeń, stając się jej organiczną częścią. Pragnie wcielić się w “dobrego ducha” osiedla, krążąc godzinami codziennie po ulicach Woli, szukając uważnie miejsc i sytuacji, które za pomocą drobnych gestów można “naprawić” lub “ułatwić” – jak wrzucanie papierków leżących na trawniku do kosza na śmieci, sprzątanie psiej kupy z chodnika czy podanie właściwego kierunku zagubionemu przechodniowi, do oferowania swojej pomocy w wyprowadzeniu psa, gdy właściciel jest zajęty, pomocy w przeprowadzce, podlania kwiatków, gdy sąsiad jest na wakacjach, wniesienia zakupów po schodach bloku (oczywiście wszystko w maseczce, zachowując odpowiednie środki ostrożności). Chce być tabletką na punktową dolegliwość organizmu osiedla – o krótkim, ale ułatwiającym chwilowo życie działaniu. Każda osoba, która okaże jej – nieznajomej – zaufanie, staje się współautorem/ką pracy.

Martyna D. Modzelewska / Martynka Dagmarka

Urodziła się w 1993 roku w Grajewie – niewielkiej podlaskiej miejscowości z dala od większych ośrodków kultury, co mogło wpłynąć znacznie na jej perspektywę. Zajmuje się obserwacją zastanego przez nią fragmentu rzeczywistości oraz próbą wpłynięcia na niego w miarę swoich (skromnych) możliwości. Tworzy głównie w odpowiedzi o analizę zastanego kontekstu, miejsca, sytuacji. Zwyciężczyni konkursu „Szybki Egipt”, który odbył się w marcu 2020 roku ramach wystawy „Idź na całość” w Gdańskiej Galerii Miejskiej. Inicjatorka projektu „40×40 – Interneturniej Malarski”, który zrealizowała, otwierając projekt CSW Łaźnia „WINDOWS 2020. NOWE ZJAWISKA” – cykl wystaw w przestrzeni publicznej w LKW Gallery w Gdańsku. Członkini grup „Przyjaciółki czy rywalki”, „Karaoke Gang” oraz duetu – z Franciszkiem Drażba – tworzącego obiekty głównie dedykowane przestrzeni publicznej.


Mechanizmy ożywione i utopie w praktyce

JAKI JEST RYTM KOŁA?

Okrąg to symbol cykliczności, wiecznego procesu, repetycji, postępu. Koło to jednocześnie pełnia, zamknięta całość, ale również byt hermetyczny – mechanizm zyskujący podmiotowość w kontakcie z tym co na zewnątrz. Pętla tych samych powtarzających się czynności, etapów, cykli. Żywy organizm natomiast to zaskakujący, korespondujący i pulsujący system różnych składowych w ciągłym procesie zmiany.

Osiedla, instytucje oraz inne miejsca, składając się z różnych form mechanizmów i organizmów, odzwierciedlają poprzez nie swój charakter oraz kondycję – od stagnacji i znieruchomienia, przez przebudzenie i transformację, aż po rozkwit pełnego potencjału.

CZY TO MIEJSCE MOŻNA WPRAWIĆ W RUCH?

Czego dowiemy się o instytucji kultury i dzielnicy, które się wzajemnie kohabitują, kiedy zaczniemy je postrzegać jako żyjące i (dys)funkcyjne organizmy? Czy sztuka i działania artystyczne, jako narzędzia do powoływania bytów do życia (animare), regulowania energii i potencjałów (rzeźba społeczna), mogą być w tych obserwacjach sojuszniczkami? A może lepiej służą ujawnianiu tego co na pozór niewidoczne, tego co na dalszym planie (śledztwo artystyczne)?

Działania postartystyczne i aktywistyczne mogą pomóc zrozumieć rzeczywistość, wspierać społeczności, stawiać diagnozy, ujawniać nieuświadomione, wyłaniać na pierwszy plan wtórne schematy i struktury. Czy wysiłki podejmowane przez artystki i działaczy mogą być skuteczne w trwałym zmienianiu świata i lokalnego kontekstu? A może projekty artystyczne wspierają procesy lub je inspirują, nie mając same w sobie mocy sprawczej?

Powyższe pytania wynikają z dociekliwości i chęci poszukiwania rozwiązań dla wyzwań antropocentrycznej rzeczywistości. Na część z nich łatwo udzielić odpowiedzi, inne zachęcają do myślenia i nasuwają kolejne. Wszystkie kierują nas ku przyszłości. Za istotne uważamy kwestionowanie zastanego porządku, ponieważ proces ten uruchamia krytyczną refleksję i prowadzi do zmiany statusu quo. Dopiero wówczas możliwe jest stworzenie innowacyjnych lokalnych praktyk i strategii planetarnej zmiany. Na co się to przełoży – może na działanie?

INFORMACJE PRAKTYCZNE

TERMINY

nabór: 12.05 – 12.06.2021r.
ogłoszenie wyników: 24.06.2021
realizacja: maksymalnie 2 miesiące w okresie lipiec-wrzesień 2021


WARUNKI FINANSOWE

Budżet rezydencji to 10.000 zł brutto
Honorarium wynosi 6.000 zł brutto
Budżet produkcyjny rezydencji to 4.000 zł brutto


JAK SIĘ ZGŁOSIĆ?

Zgłoszeń dokonać można za pomocą formularza zgłoszeniowego

WYPEŁNIJ FORMULARZ

POBIERZ REGULAMIN



Identyfikacja wizualna: Agnieszka Saks, Maciej Zawadzki
Animacja 3D: Mateusz Kowalczyk
Kuratorzy rezydencji: Michał Mioduszewski i Ignacy Hryniewicz